هدف تحقیق حاضر بررسی روند مهاجرتهای بین استانی در سه دهه پس از انقلاب است. لذا، ویژگیهای جمعیتی مهاجران و عوامل اقتصادی و اجتماعی مؤثر بر مهاجرتهای داخلی، مورد بررسی قرار گرفت. داده های مورد استفاده از سرشماریهای سالهای 65، 75 و 85 می باشد و از سالنامه آماری سالهای 75 و 85 نیز استفاده شد.

نتایج نشان داد که ویژگیهای جمعیتی مهاجران بر روند مهاجرت داخلی تأثیر داشته است. مردان و گروه سنی 65-15 سال، بالاترین میزان تحرک را داشته اند. بیشترین نوع مهاجرت از نوع مهاجرت نیروی کار است که مهاجران در سنین 65-15 سال داشته اند. با گذشت زمان اهمیت مهاجرت نیروی کار و تعداد آن افزایش می یابد. برای بررسی تأثیر عوامل اقتصادی و اجتماعی از 32 شاخص در ابعاد مختلف توسعه از جمله توسعه اقتصادی، فرهنگی، نیروی انسانی و اشتغال، ارتباطات و مخابرات، بهداشت و درمان و مسکن استفاده شد. نتایج نشان داد که ابعاد مختلف توسعه در سال های 75 و 85، 20 درصد از تغییرات مهاجرتهای داخلی را تبیین می کند هم چنین که استانهایی که در مسیر توسعه قرار گرفته اند، گرایش به مهاجرت و تحرک بیشتری دارند.