فرزندآوری در همآغازان ازدواج سال 1392: یک مطالعه طولی
|
هاشم کارگر*، علی رضا ساجدی، صدیقه امیدوار |
|
|
چکیده: (371 مشاهده) |
مطالعات موجود درباره وضعیت ازدواج در ایران عمدتاً با رویکرد مقطعی انجام شدهاند. در حالیکه مطالعات طولی در این زمینه پنجرهای جدید از رفتارهای فرزندآوری، دوام زندگیهای مشترک و طلاق را بهروی تصمیمسازان، سیاستگذاران و محققین باز میکند. در این مقاله سعی شده است وضعیت زناشویی و فرزندآوری گروه همآغازان ازدواج سال 1392 طی دورهای 10 ساله مورد بررسی قرار گیرد. یافتههای حاصل از بررسی بیش از 770000 هزار ازدواج رخداده در سال 1392 حاکی از آن است که 15.1 درصد از این ازدواجها تا دی ماه سال 1401 از هم گسیختهاند. 19.1 درصد از طلاقها مربوط به سال بعد از ازدواج بوده است. همچنین 84.1 درصد از زنانی که طلاق گرفتهاند، فرزند نداشتهاند. متوسط فرزندان هر زن از گروه همآغازان ازدواج سال 1392 برابر 1.1 فرزند است. بررسی این دادهها بیانگر آناست که ریسک رویداد طلاق در فاصله یک و دوسال پس از ازدواج برای زنان 15 تا 24 سال بالا است. همچنین اختلاف معنی داری در فاصله زمانی بین ازدواج تا تولد اولین فرزند بین زوجینی که زندگی مشترک خود را ادامه دادهاند و زوجینی که طلاق گرفته و صاحب فرزند شدهاند، مشاهده میشود.
|
|
واژههای کلیدی: همآغازان ازدواج، فرزندآوری، مطالعات طولی، پایگاه اطلاعات جمعیت کشور |
|
متن کامل [PDF 844 kb]
(90 دریافت)
|
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى دریافت: 1402/12/19 | پذیرش: 1402/12/10 | انتشار: 1402/12/10
|
|
|
|
|
ارسال نظر درباره این مقاله |
|
|